Son birkaç gündür üzerimize
vazife olmayan işlerle uğraşıyorum. Nedir bu üzerinde durduğum ve
temcit pilavı gibi sürekli önünüze sürdüğüm olay.
Suat Akbal…
Suat Akbal kimdir.
Vikipedia’da aramaya kalkmayın bulamazsınız ama
Özbey Mahallesinde kime sorsanız yürek sızısıyla birlikte sizi bir
tek çekyatı olmayan,
4 çocuklu 6 kişilik bir aileye götürür.
Ben dün o evde çocukların karne sevincine ortak oldum.
Sizler çocuklarınıza
karne gününde
bisiklet ve
scoter sözü vermiş olabilirsiniz ama o evde bir
cips bile gelmediğini ve gelmeyeceğini bilerek sevinçle yatalak babası ve iki ay önce
ameliyat olmuş annesine koşan çocukları gördü gözlerim.
Bende bugün ilk defa karne sevinci yaşadım. Kızım
Elif Nur ilk karnesini getirdi.
Ancak ilk gördüğüm karnenin
üzüntüsüyle çok sevinç yaşadım diyemem.
Dönelim konumuza neden üzerimize vazife olmayan işlerle, Suat Akbal ile uğraşıyorum.
Suat Akbal bundan birkaç yıl önce Torbalı’da faaliyet gösteren
Heper Metal Kurşun Fabrikası’nda firmasında işçi olarak çalışıyordu. Elinde ki hastane raporlarına göre çalıştığı yerde vücudunda çok miktarda
kurşuna rastlanmış.
3 yılı aşkın zamandır çalışamıyor ve 4 yaşında ki kızı
Ada babasının çalıştığını görememiş.
Sabah uykusundan kalkıp babasını işe uğurlamanın ne demek olduğunu bilmiyor ve
akşam iş dönüşü babasının boynuna sarılıp yorgunluğunu almak için hiç
öpememiş bir kız çocuğundan bahsediyorum.
Bu duyguları anlayabiliyor musunuz? Babası hiçbir zaman iş dönüşü çocuğuna bir çikolata ile gelememiş, çocuklar babasının yolunu gözlemek yerine yattığı yataktan babasının durumuna ah çekmiş bir aileden bahsediyorum.
Peki annenin durumunu merak ediyor musunuz? Doktorların ‘Bir an bile yanından ayrılma bu değerler ile en iyi felç olma durumu var’ demelerinin üzerine eşi uyuduğunda eşinin nefesini dinleyen bir kadının psikolojisi ne olacak?
Bu iş benim üzerine vazife mi?
Değil….
Bu iş Aile Sosyal Politikalar Müdürlüğünün işi.
Bu iş İlçenin önde gelen protokol ve yöneticilerinin işi.
Ancak ben Kaymakam
Kadir Sertel Otcu Beyi bu işin dışında tutmak istiyorum.
Bir kurşunun insan hayatını değiştirdiğini sadece namludan çıkarak değiştirmediğine tanık oldum.
Bir
gazeteci ve bir
baba olarak evde çocuğun karne sevincini paylaşmak gerekirdi bu saatte(Dün 02.15) ancak ben oturup bu yazıyı kaleme almak istedim.
Sanırım şimdi Suat Akbal’ı tanıdınız. Hala tanımayan ve 4 yıldır tanımazlıktan gelen bir işletmenin bu tavrı ne kadar doğru yorum yapmak istemiyorum.
bu konuyla ilgili yapmış olduğumuz haberler neticesinde uyarılar aldık. Bu yolda devam etmeyi bırakın haberi siteden kaldırmadığımız zaman yolun mahkeme koridorlarına taşınacağını bilerek
Torbalı Güncel olarak “
tamam” değil “
devam” kararı aldık!
Aynı zamanda süreci takip edecek ve bugüne kadar ihmal ettiğimiz Suat Akbal’ı hiçbir zaman yalnız bırakmayacağız. Siz ister bunu kurşun yarası olarak algılayın, isterseniz bir hayatın acımasızlığı ve kader olarak algılayın.
Ancak yaşadığımız hayatta ne dertler ve ne kadar duyarsızların olduğuna kanaat getirin.
Ben gazeteci olarak bunu kendime bir görev olarak seçtim, böyle bir olay sadece benim için değil her birey için vazifedir.
Sessiz kalmayın, duyarsız olmayın bu sese kulak verin.
Suat Akbal’a destek olmak sadece maddi yardım değildir bu konularla ilgili haberleri paylaşarak vatandaşlık görevinizi yerine getirin.