Yusuf Akın, kaybolduğu dönemde sadece 6 yaşında olduğunu belirtti. O gün yaşananları hatırladığını ifade eden Akın, kendisini polisin bulduğunu ve 3 Nisan'da ailesi ortaya çıkmayınca yetiştirme yurduna yerleştirildiğini anlattı. "O dönem çok küçük olduğum için olan biteni tam anlayamadım. Ama kaybolduğum günden sonra bir daha ailemle iletişim kuramadım" dedi. Annesinin isminin Filiz, babasının isminin ise Osman olduğunu paylaşan Akın, yıllar boyunca ailesine dair hiç bir bilgiye ulaşamadığını vurguladı. Programda, Esra Erol’un sorularına içten yanıtlar veren Yusuf Akın, “Terk edildiğinizi düşünüyor musunuz?” sorusuna ise duygusal bir şekilde yanıt verdi: “Öyle bir düşüncem olsaydı, ailemi bu kadar aramazdım. Onları bulmak için her şeyi yapmaya hazırım.” Bu sözleri, stüdyodaki izleyicileri gözyaşlarına boğdu. Akın, ailesinin kendisini neden terk ettiğini merak ettiğini ve bu sorunun cevabını bulmanın kendisi için ne kadar önemli olduğunu dile getirdi. Yusuf Akın, yıllar içinde birçok zorlukla karşılaştı. Şu an 25 yaşında bir çocuğu olduğunu, ancak evli olmadığını ifade eden Akın, babalık duygusunun onu nasıl şekillendirdiğini de paylaştı. “Çocuğuma ailemle ilgili bir şeyler anlatamadım. Onun da benim gibi bir kaybı yaşamasını istemiyorum” dedi.
44 yıllık bir sırrı çözmek ve aile bağlarını yeniden kurmak isteyen Yusuf Akın, program aracılığıyla annesi, babası ve varsa kardeşine ulaşmayı umut ediyor. Duygusal anlar yaşanırken, Akın'ın hikayesi izleyicilere yalnızca bir kayıp değil, aynı zamanda umut dolu bir arayışın da mesajını verdi. Son olarak, Yusuf Akın, yıllardır süren bu hasretin bir gün son bulmasını ve ailesiyle bir araya gelmeyi umuyor. “Her gün onların yüzünü görmek, seslerini duymak için dua ediyorum” diyerek duygularını dile getiren Akın, izleyicilerin destek mesajlarıyla umutlanıyor. Bu program, sadece Yusuf Akın’ın hikayesini değil, aynı zamanda kaybolan ailelerin yaşadığı derin acıyı da gözler önüne serdi. Akın’ın arayışı, izleyicilere aile bağlarının ne kadar değerli olduğunu bir kez daha hatırlattı.
